Dysmorfia mięśniowa – alfabet zaburzeń odżywiania
Dysmorfia mięśniowa nazwana też bigoreksją to zaburzenie związane z obrazem ciała. Osoba chora uważa, że ma niewystarczająco dużo mięśni, w związku z tym rygorystycznie przestrzega diety wpływającej na wzrost mięśni, bardzo intensywnie ćwiczy, a czasem zażywa niedozwolone środki. Niebezpieczeństwo polega na tym, że subiektywne odczucie, nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości.
Najważniejsze informacje:
-
Odmiana dysmorfofobii czy inaczej kompleks Adonisa. Jest to zaburzenie psychiczne, charakteryzujące się występowaniem ciągłych obaw związanych z przekonaniem o nieestetycznym wyglądzie lub budowie ciała. W odpowiedzi na obawy, pojawiają się powtarzające się zachowania lub myśli, którym towarzyszy lęk.
- Początek zaburzenie może mieć w okresie dojrzewania, w związku z wzrostem ciała i przy tym „wątłej” budowie ciała, co może być negatywnie komentowane. Natomiast statystyki wskazują występowanie zaburzenia u 10% wyczynowo uprawiających kulturystykę mężczyzn.
-
Według badań Pope’awiększość mężczyzn intensywnie trenujących na siłowni uważała, że byliby bardziej atrakcyjni dla kobiet, gdyby mieli ok. 14 kg mięśni więcej, niż mają obecnie.
- Życie chorej osoby jest podporządkowane treningom, niestety dla takiej osoby one wciąż nie przynoszą satysfakcjonujących efektów co powoduje frustrację lub obniżenie nastroju. W efekcie osoba ćwiczy jeszcze więcej, stosuje specjalne diety i niestety sięga po dodatkowe, szkodliwe dla zdrowia środki zwiększające masę mięśni. Stopniowo następuje wycofywanie się z życia społecznego, a czasem taki tryb prowadzi do utraty pracy.
-
Charakterystyczne są wahania nastroju, badania pokazują, że takie osoby częściej cierpią na zaburzenia nastroju (59%) oraz zaburzenia lękowe (29%). Problemy wzmagają brak akceptacji i przyjmowane środki.
- Z badania A. Rakfalskiej, przeprowadzonego pod opieką prof. K. Schier, wynika, iż spośród mężczyzn intensywnie trenujących sporty siłowe:
– 45,7% trenuje również wtedy, gdy są chorzy lub mają kontuzję;
– 71,9% doświadcza poczucia winy z powodu ominiętego treningu;
– 53,2% nigdy nie jest zadowolonych ze swojego wyglądu;
– 50% ciągle przejmuje się tym, jak mogą być postrzegani przez innych.
- Skutki:
W leczeniu bigoreksji można znaleźć kilka podejść. Jednym z nich jest leczenie farmakologiczne, leki antydepresyjne, połączone z terapią poznawczo-behawioralną. Innym sposobem leczenia jest psychoterapia. Niestety osoby dotknięte dysmorfią mięśniową udają się do lekarza zazwyczaj w przypadku przetrenowania, kontuzji lub innej choroby, a nie z powodu objawów związanych z bigoreksją, dlatego bardzo ważne jest wsparcie bliskich, a także szczególna uważność trenerów personalnych na siłowniach czy osób trenujących sportowców. Osobą, która zorientuje się w problemie może być też dietetyk, ponieważ takie osoby szukają specjalistów do rozpisania diet wspomagających wzrost masy mięśniowej. Niestety problem polega na tym, że osoba chora nie jest świadoma problemu i nie chce uwierzyć sugestiom na jej temat. Najczęściej musi dojść do kontuzji lub poważnego kryzysu w relacji, żeby nastąpił zwrot w stronę chęci zdrowienia.
Pytania, które mogą pomoc ustalić czy dana osoba cierpi na bigoreksję lub uzależnienie od ćwiczeń:
Megareksja
Zaburzenia odżywiania w pracy dietetyka, lekarza, trenera
Zapraszam na specjalistyczny, zupełnie nowy Ekurs psychodietetyczny poruszający tematykę zaburzeń odżywiania. Praca z osobami cierpiącymi na zaburzenia odżywiania wymaga podejścia interdyscyplinarnego, chorzy trafiają często do dietetyka, lekarza czy trenera w celu uzyskania dodatkowego wsparcia. Warto być dobrze przygotowanym do tej współpracy, która wymaga specjalistycznej wiedzy i umiejętności psychologicznych.
Start 1 edycji: 20 czerwca
